بقایای دیوارهای اتروسکی
حمام های رومی
تئاتر رومی
Palazzo Comunale (تالار شهر) قرن چهاردهم
کلیسای جامع فیزوله (Il Duomo) که شامل زیارتگاه سنت رومولوس، شهید، طبق افسانه اولین اسقف فیزوله، و یاران شهیدش است. زیارتگاه سنت Donatus of Fiesole; و محراب آن توسط پیترو پروجینو
بادیا یا کلیسای جامع باستانی سنت رومولوس، که در سال 1028 توسط اسقف جاکوپو باوارو با مصالح برگرفته از چندین بنای قدیمی در پای تپه ای که فیزوله بر روی آن قرار دارد ساخته شد و قرار بود محل شهادت سنت رومولوس را بپوشاند. این شامل مجسمه های قابل توجهی از Mino da Fiesole است. کلیسای جامع قدیمی تبدیل به یک صومعه بندیکتین شد که به دست Canons Regular of Lateran رفت. زمانی این کتابخانه دارای یک کتابخانه ارزشمند بود که مدتهاست پراکنده شده بود. این صومعه در سال 1778 بسته شد
کاخ اسقفی
اتاقی در کاخ اسقفی که در آن اسقف کارملیت سنت اندرو کورسینی زندگی میکرد و در آن مرد.
کلیسای کوچک سانتا ماریا پریمرانا در میدان کلیسای جامع، جایی که همان قدیس توسط بانوی ما از نزدیک شدن مرگش هشدار داده شد. این بنا که در سال 996 ساخته شد و در قرون وسطی گسترش بیشتری پیدا کرد، پیشوای گوتیک را از آن دوره حفظ کرد. در اواخر قرن شانزدهم، نمای جدیدی با تزئینات گرافیتو توسط لودوویکو بوتی دریافت کرد. فضای داخلی، روی یک سالن، تابلویی متعلق به قرن سیزدهمی دارد که مدونا با کودک را به تصویر میکشد. در گذرگاه دو نقش برجسته از مرمر اثر فرانچسکو دا سانگالو و یک سفالینه از کارگاه آندریا دلا روبیا وجود دارد.
کلیسای S. Alessandro، با زیارتگاه سنت اسکندر، اسقف و شهید
صومعه سان فرانچسکو در تاج تپه، با سلول های سنت برناردین از سینا و هفت فرانسیسکن بیاتی
کلیسای سن جیرولامو، خانه ارجمند کارلو دی کونتی گویدی، بنیانگذار هیرونیمیت های فیزوله (1360)
امکانات ویلاهای اجاره ای سایت جاباما در گرگان
ویلا پالمیری یک ویلای پاتریسیون در فیزوله، مرکز ایتالیا است که مشرف به فلورانس است. باغهای ویلا در دامنههای زیر میدان S. Domenico of Fiesole به عنوان محیط بهشتی داستان قاب Boccaccio's Decameron شناخته میشوند.
تاریخ
ویلا پالمیری روی کارت پستالی از سال 1896.
الکساندر دوما، پر، تأثیرات سفر - ویلا پالمیری، 1899
این ویلا مطمئناً در پایان قرن چهاردهم وجود داشت، زمانی که در اختیار فینی بود، که آن را در سال 1454 به محقق برجسته انسانگرا ماتئو دی مارکو پالمیری فروخت که هنوز نامش را بر روی خود دارد. در سال 1697، پالمیرو پالمیری بازسازی باغها را آغاز کرد و تمام بقایای باغ قبلی را از بین برد تا یک تراس رو به جنوب، یک ایوان طاقدار از پنج خلیج و پلههای منحنی جفت متقارن (تناگلیا) که به باغ لیمو منتهی میشود، ایجاد کند. در سطح پایین تر باغ لیمویی که اغلب از آنها عکس گرفته شده است، باقی مانده است، [1] اگرچه بازسازی پس از جنگ، دکوراسیون باروک را از نمای گچ بری ویلا حذف کرد.[2]
توصیف بوکاچیو از ویلایی در فیزوله که در آن جوانانش از مرگ سیاه فلورانس برای گفتن داستان عقب نشینی کردند، خیلی کلی است که نمی توان هر یک از ویلاها را به طور ایمن شناسایی کرد:
دیدن این باغ، نظم زیبای آن، گیاهان و فوارهای که از آن نهرها بیرون میآمد، برای هر یک از بانوها و سه مرد جوان چنان خوشایند بود که همگی شروع به تأیید کردند که اگر میتوان بهشت را روی زمین ساخت، نمیتوانستند. شکلی غیر از این باغ را تصور کنید که ممکن است به آن داده شود.[