ویلا نوآیل (تلفظ فرانسوی: [vi.la no.aj]) یک خانه مدرنیست اولیه است که توسط معمار رابرت مالت-استیونز برای حامیان هنر چارلز و ماری-لور د نوآیل، بین سال‌های 1923 و 1927 ساخته شد.[3] در تپه های بالای هیرس، در وار، جنوب شرقی فرانسه واقع شده است.
تاریخ
چارلز دو نوآیل در سال 1891 متولد شد و همسرش ماری-لور در سال 1902. آنها در سال 1923 ازدواج کردند. قبل از ازدواج آنها با هنرمند و فیلمساز ژان کوکتو دوست شدند و نوآیل در سال 1923 پرتره همسرش را به پابلو پیکاسو سفارش داد.
در سال 1923، آنها قراردادی را با معمار رابرت مالت-استیونز برای ساخت یک ویلای تابستانی در تپه های بالای شهر هیرس امضا کردند. ساخت و ساز سه سال به طول انجامید و در نهایت شامل یک باغ کوبیسم مثلثی نیز شد که توسط گابریل گوورکیان طراحی شد.
اجاره ویلا شمال در کنار دریای خزر
هنرمندان اصلی که در Salon des artistes decorateurs در سال 1924 به دلیل مبلمان یکپارچه خود مورد توجه قرار گرفتند، سفارش داده شدند. دکوراسیون شامل مبلمانی بود که توسط خود مالت-استیونز با صندلی راحتی خود «Transat» که برای استخر، توسط Djo-Bourgeois، Francis Jourdain، Pierre Legrain، Pierre Chareau، Jean Prouvé، Eileen Grey، Charlotte ساخته شده بود، خریداری یا ساخته شده بود. Perriand، Dominique (Marie André Domin)، Sybold van Ravesteyn و Theo van Doesburg از De Stijl، صندلی Wassily از Marcel Breuer، یا از برندهای Smith & Co و Ronéo، و همچنین منسوجات Raoul Dufy و Sonia Delaunay، چراغ های روشنایی توسط ژان پرزل، آهن‌کاری‌های کلودیوس لینوسیه، شیشه‌های رنگی لویی باریله و آثار هنری: مجسمه‌های ژان و جوئل مارتل، هانری لورن، کنستانتین برانکوشی، آلبرتو جاکومتی، ژاک لیپچیتز، نقاشی‌های موندریان یا براک و غیره.
در طول دهه های 1920 و 1930، این زوج حامیان مهم هنر مدرن، به ویژه سورئالیسم بودند. آنها از پروژه های سینمایی من ری، سالوادور دالی و لوئیس بونوئل حمایت کردند. و سفارش نقاشی ها، عکس ها و مجسمه های بالتوس، جاکومتی، کنستانتین برانکوشی، میرو، و دورا مار. ویلا نوآیلز در فیلم Les Mystères du Château de Dé اثر Man Ray برجسته است.
در سال 1940 این ویلا توسط ارتش ایتالیا اشغال شد و به بیمارستان تبدیل شد. از سال 1947 تا 1970، این ویلا اقامتگاه تابستانی ماری لوره بود. او در سال 1970 درگذشت، و این خانه توسط شهر هیرس در سال 1973 خریداری شد. شارل دو نوآیل در سال 1981 درگذشت. ویلا اکنون به عنوان مرکز هنری و برای نمایشگاه های ویژه استفاده می شود.
جیمز لرد در اواسط دهه پنجاه در آنجا مهمان بود. او در کتاب پیکاسو و دورا: خاطرات خود می نویسد: «... یک هجوم کوبیست نامشخص از بتن آرمه که بر فراز تپه ای بلند، درون دیوارهای باستانی یک قلعه ساراسن قرار دارد. این در اواخر دهه بیست توسط یک معمار شیک طراحی شده بود. به نام مالت-استیونز، چیزی در حدود پنجاه اتاق داشت و توسط یک باغ بزرگ احاطه شده بود. او اتاقی را به یاد می آورد، جایی که ماری لوره سعی کرد او را اغوا کند: «...یک سالن بزرگ در سن برنارد که پنجره نداشت اما از بالا با نورگیر عجیب و غریب کوبیستی که تقریباً تمام سقف را اشغال کرده بود، روشن می شد و بر حس می افزاید. از زمان بیرونی موجود در یک کشتی اقیانوس پیما." با این حال، زیبایی مکان کمکی به "ویسکونتس قابل تکرار" در غلبه بر عفت خود نکرد.
ویلا نوآیل (تلفظ فرانسوی: [vi.la no.aj]) یک خانه مدرنیست اولیه است که توسط معمار رابرت مالت-استیونز برای حامیان هنر چارلز و ماری-لور د نوآیل، بین سال‌های 1923 و 1927 ساخته شد.[3] در تپه های بالای هیرس، در وار، جنوب شرقی فرانسه واقع شده است.
تاریخ
چارلز دو نوآیل در سال 1891 متولد شد و همسرش ماری-لور در سال 1902. آنها در سال 1923 ازدواج کردند. قبل از ازدواج آنها با هنرمند و فیلمساز ژان کوکتو دوست شدند و نوآیل در سال 1923 پرتره همسرش را به پابلو پیکاسو سفارش داد.
در سال 1923، آنها قراردادی را با معمار رابرت مالت-استیونز برای ساخت یک ویلای تابستانی در تپه های بالای شهر هیرس امضا کردند. ساخت و ساز سه سال به طول انجامید و در نهایت شامل یک باغ کوبیسم مثلثی نیز شد که توسط گابریل گوورکیان طراحی شد.
اجاره ویلا شمال در کنار دریای خزر
هنرمندان اصلی که در Salon des artistes decorateurs در سال 1924 به دلیل مبلمان یکپارچه خود مورد توجه قرار گرفتند، سفارش داده شدند. دکوراسیون شامل مبلمانی بود که توسط خود مالت-استیونز با صندلی راحتی خود «Transat» که برای استخر، توسط Djo-Bourgeois، Francis Jourdain، Pierre Legrain، Pierre Chareau، Jean Prouvé، Eileen Grey، Charlotte ساخته شده بود، خریداری یا ساخته شده بود. Perriand، Dominique (Marie André Domin)، Sybold van Ravesteyn و Theo van Doesburg از De Stijl، صندلی Wassily از Marcel Breuer، یا از برندهای Smith & Co و Ronéo، و همچنین منسوجات Raoul Dufy و Sonia Delaunay، چراغ های روشنایی توسط ژان پرزل، آهن‌کاری‌های کلودیوس لینوسیه، شیشه‌های رنگی لویی باریله و آثار هنری: مجسمه‌های ژان و جوئل مارتل، هانری لورن، کنستانتین برانکوشی، آلبرتو جاکومتی، ژاک لیپچیتز، نقاشی‌های موندریان یا براک و غیره.
در طول دهه های 1920 و 1930، این زوج حامیان مهم هنر مدرن، به ویژه سورئالیسم بودند. آنها از پروژه های سینمایی من ری، سالوادور دالی و لوئیس بونوئل حمایت کردند. و سفارش نقاشی ها، عکس ها و مجسمه های بالتوس، جاکومتی، کنستانتین برانکوشی، میرو، و دورا مار. ویلا نوآیلز در فیلم Les Mystères du Château de Dé اثر Man Ray برجسته است.
در سال 1940 این ویلا توسط ارتش ایتالیا اشغال شد و به بیمارستان تبدیل شد. از سال 1947 تا 1970، این ویلا اقامتگاه تابستانی ماری لوره بود. او در سال 1970 درگذشت، و این خانه توسط شهر هیرس در سال 1973 خریداری شد. شارل دو نوآیل در سال 1981 درگذشت. ویلا اکنون به عنوان مرکز هنری و برای نمایشگاه های ویژه استفاده می شود.
جیمز لرد در اواسط دهه پنجاه در آنجا مهمان بود. او در کتاب پیکاسو و دورا: خاطرات خود می نویسد: «... یک هجوم کوبیست نامشخص از بتن آرمه که بر فراز تپه ای بلند، درون دیوارهای باستانی یک قلعه ساراسن قرار دارد. این در اواخر دهه بیست توسط یک معمار شیک طراحی شده بود. به نام مالت-استیونز، چیزی در حدود پنجاه اتاق داشت و توسط یک باغ بزرگ احاطه شده بود. او اتاقی را به یاد می آورد، جایی که ماری لوره سعی کرد او را اغوا کند: «...یک سالن بزرگ در سن برنارد که پنجره نداشت اما از بالا با نورگیر عجیب و غریب کوبیستی که تقریباً تمام سقف را اشغال کرده بود، روشن می شد و بر حس می افزاید. از زمان بیرونی موجود در یک کشتی اقیانوس پیما." با این حال، زیبایی مکان کمکی به "ویسکونتس قابل تکرار" در غلبه بر عفت خود نکرد.
اجاره ویلاهای آستارا شیک و مرتب وهستند